Afscheid Oudejaarsavond: Mijn Man

Zacong

You need 2 min read

·

Post on Dec 31, 2024

33 visitor like this post

Share

Afscheid Oudejaarsavond: Mijn Man - Een Herinnering die Blijft

Oudejaarsavond. De lucht hangt vol met de geur van vuurwerk, de klanken van vrolijke mensen mengen zich met het knallen van vuurpijlen. Maar dit jaar was anders. Dit jaar namen we afscheid van mijn man, op de avond die voorheen synoniem stond voor vreugde en samen zijn. De herinnering aan deze Oudejaarsavond zal voor altijd verweven zijn met het diepe verdriet, maar ook met de warme liefde die we deelden.

<h3>De Laatste Oudejaarsavond Samen</h3>

We hadden zo uitgekeken naar deze avond. Jarenlang vierden we Oudejaarsavond samen, vol tradities en gedeelde momenten. De voorbereidingen waren, zoals altijd, een feest op zich: het kiezen van de perfecte borrelhapjes, het uitzoeken van de mooiste outfit, het zorgvuldig selecteren van de muziek. Dit jaar voelde het anders. De energie was er, maar overschaduwd door een zwaar gevecht dat mijn man al een tijd voerde tegen zijn ziekte. Desondanks probeerden we de avond zo mooi mogelijk te maken, een laatste samen zijn voordat het nieuwe jaar aanbrak.

<h3>Stilte Temidden van de Feestelijkheid</h3>

De stilte was het meest opvallende. Niet de stilte van afwezigheid, maar de stilte van acceptatie. De geluiden van het vuurwerk buiten drongen tot ons door, maar ze leken ver weg, alsof een onzichtbare muur ons scheidde van de feestelijkheid buiten. We zaten dicht tegen elkaar aan, hand in hand, en keken naar de vlammen in de haard. Het waren niet de woorden, maar de aanwezigheid die telde. De blikken, de aanraking, de stilte zelf sprak boekdelen over onze onvoorwaardelijke liefde. We deelden herinneringen, lachten samen om de grappige momenten uit het verleden en brachten eerbetoon aan onze jaren samen.

<h3>Het Nieuwe Jaar Zonder Hem</h3>

De klok sloeg twaalf. Het nieuwe jaar brak aan, maar het voelde niet als een nieuw begin. Het voelde als een voortzetting van het verdriet, een leegte die moeilijk te vullen was. De eerste Oudejaarsavond zonder hem. De stilte was nu een andere stilte, een stilte van gemis. Een stilte die doordrong tot in het diepst van mijn ziel.

<h3>Een Erfenis van Liefde</h3>

Ondanks de intense pijn van het verlies, draag ik de herinnering aan onze laatste Oudejaarsavond samen met me mee als een kostbare schat. Het is een herinnering die de essentie van onze liefde weerspiegelt: de stille kracht, de onvoorwaardelijke verbondenheid, en de acceptatie van wat het leven ons brengt. Het is een herinnering die me sterkt, die me helpt om verder te gaan, om te leven met de liefde en de lessen die hij me heeft nagelaten. Zijn afwezigheid is voelbaar, maar de liefde die we deelden, blijft voortbestaan. Het nieuwe jaar begint zonder hem, maar met de warme herinnering aan onze laatste Oudejaarsavond samen, een herinnering die altijd bij me zal blijven.